Skilningur hjá hagsmunasamtökum lífeyrisþega

Athyglisvert er að hagsmunasamtök lífeyrisþega virðast bregðast við framkomnum fjárlagatillögum, með allt öðrum og jákvæðari hætti en forseti ASÍ. Hagmunaaðilarnir sjálfir virðast sýna mun meiri skilning á aðstæðunum.

Halldór Sævar formaður Öryrkjabandalagsins segir öryrkja ekki fara halloka í frétt á Smugunni og segir greinilega viðleitni til að verja hina verst settu birtast í frumvarpinu. 

Tillögur félags- og tryggingamálaráðuneytisins vegna fjárlaga næsta árs fá góða einkunn hjá Öryrkjabandalagi Íslands. Bætur almannatrygginga hækka úr 150 þúsund krónum í 180 eða um 19,9 prósent fyrir þá sem lægstar bætur hafa.

Halldór Sævar Guðbergsson, formaður Öryrkjabandlagsins segir að greinileg viðleitni sé til þess í félags- og tryggingamálum að verja velferðina. „Ég hefði viljað sjá meira lagt í velferðarmálin í góðærinu, en miðað við stöðu þjóðfélagsins nú förum við ekki halloka í þessu frumvarpi.

Framkvæmdastjórn Landssambands eldri borgara ályktaði einnig í dag um framkomnar tillögur og hveður þar við svipaðan tón. Ríkur skilningur á erfiðri stöðu efnahagsmála virðist ríkjandi.

Framkvæmdastjórn LEB lýsir yfir þungum áhyggjum vegna þeirrar stöðu sem íslenskt samfélag er komið í um þessar mundir.

Landssambandið gerir sér grein fyrir þeim mikla vanda sem stjórnvöld standa frammi fyrir. Jafnframt leggur framkvæmdastjórnin ríka áherslu á, að sambandið hefur háð harða baráttu fyrir bættum kjörum eldri borgara og sú barátta hefur aldrei verið brýnni en nú.

Framkvæmdastjórnin skorar á stjórnvöld að hlutur ellilífeyrisþega verði í engu skertur frá því sem nú er og að staðið verði við öll þau loforð um kjarabætur sem taka gildi 1. janúar 2009.

Ætli fari ekki best á því að hver hagsmunahópur tali fyrir sig í þessum efnum.

Pælum í því !

ASÍ segir hátekjuskatt lagðan á ellilífeyrisþega

Athugasemdir

[Ragnar Gunnlaugsson, 12.12.2008 kl. 22:08]

Mér finnst að tekjutrygging eigi að vera sérstaklega til þeirra sem hafa litlar sem engar tekjur aðrar,  við sem höfum töluverðar tekjur aðrar verðum að taka á okkur skerðingu eins og svo margir aðrir. Ég vorkenni ungafólkinu mikið meira sem var platað til að taka 90- 100.% lán til íbúðakaupa ,þegar íbúðarveð var alveg út úr korti þarna á suðvesturhorninu.

[Hafþór Baldvinsson (IP-tala skráð) 13.12.2008 kl. 00:03]

Útúrsnúningur Hrannars á orðum formanns ÖBÍ er einkar athygliverður í ljósi þess að Halldór Sævar er að vísa í 19.9% hækkun sem nú er búið að lækka í 9,7%. Orð Halldórs vísa til 180 þúsunda í stað 163 þúsunda.

Hvernig væri að aðstoðarmaður félagsmálaráðherra kynnti sér málin aðeins betur og færi svo með rétt mál? Gæti jafnvel beðist afsökunar á rangindum og villuljósum sem hann leggur á borð fyrir öryrkja.

ÖBÍ mun alveg örugglega fara í saumana á fyrirhuguðum skerðingum Hrannars og Jóhönnu og skoða þær tekjuskerðingar sem eru fyrirhugaðar sem eru allmiklar eða líklega um 4 milljarðar. Glætan að Halldór Sævar sé sáttur við slíka skerðingu.

[Hrannar Björn Arnarsson, 13.12.2008 kl. 01:56]

Sæll Hafþór.

Þetta er einhver reginmisskilningur hjá þér. Hækkun lágmarksframfærsluviðmiðsins er fyrirhuguð 19.9% og viðmiðið mun því verða kr. 180.000 þann 1. jan. næstkomandi.

Halldór er því væntanlega enn sáttur og þú vonandi líka :)

Kveðja,

[Hólmfríður Bjarnadóttir, 18.12.2008 kl. 16:27]

Sæll Hrannar B

Ég tel að það sem Gylfi Arnbjörnsson er að gangrýna sé framlag ríkisins til Endurhæfingarsjóðs sem aðilar vinnumarkaðarins komu á fót í síðustu kjarasamningum. Þar er áferðinni mjög athyglisverð tilraun til að gera endurhæfingu virkari og koma þeim sem veikjast/slasast fyrr út á vinnumarkaðinn. Það hefur frá upphafi staðið styrr milli ASÍ og ÖBÍ um þetta mál og var Sigursteinn Másson harður andstæðingur þessa sjóðs og er trúlega enn.

[Beta (IP-tala skráð) 20.12.2008 kl. 15:23]

Annað hvort skilur Félags- og byggingamálanefnd Alþingis ekki eðli fasteignalána eða hún er staðráðin í að koma sér upp stétt Íslendinga sem eyðir öllum fullorðinsárunum í vaxtaþrældómi. Starfsmenn nefndarinnar hafa nú bæst í stóra hjörð embættismanna sem á að segja af sér vegna vankunnáttu í starfi.

Samkvæmt frétt Viðskiptablaðsins þá stendur til að lengja hámarkslánstíma lána hjá Íbúðalánasjóði í 70 ár. Allir sem skilja tímaverðmæti lána sem bera vexti og vaxtavexti vita að svona lán eru gjörsamlega út í hött. Eini aðilinn sem getur hlegið sig máttlausan á hverjum degi er sá sem lánar.

Við skulum skoða lán upp á 20 milljónir sem er til 20, 30 og 70 ára. Við skulum gleyma verðtryggingunni í bili (sem gerir dæmið enn verra fyrir fólkið) og gefa okkur að þetta lán beri  7% vexti og það sé borgað af því mánaðarlega. Þeir sem eiga t.d. Hewlett Packard 12C eða 18C reiknivél geta sannreynt þessar tölur.

Lán upp á  20.000.000 kr. á 7% föstum vöxtum:

• 20 ára lán, 155.060 kr. á mánuði (240 greiðslur). Samtals: 37.214.400 kr.
• 30 ára lán, 133.060 kr. á mánuði (360 greiðslur). Samtals:  47.901.779 kr.
• 70 ára lán, 117.555 kr. á mánuði (840 greiðslur). Samtals: 98.746.200 kr.

Einstaklingur sem kýs að taka 70 ára lán frekar en til 30 ára sparar sér þannig litlar 15.505 kr. á mánuði í 30 ár eða samtals 5.580.800 kr. Í staðinn borgar hann yfir 50 milljónir á 40 árum (50.844.421 kr.)!

Fyrir bankann þá liggur galdurinn í því að vaxtabyrðin vegur mest í byrjun og fólk byrjar ekki að borga höfuðstólinn niður að nokkru gagni fyrr en síðustu árin. Þess vegna lítur þetta dæmi miklu verr út á verðbólgutímum þegar raunvextir eru enn hærri. Íslenska kerfið hefur líka hnakkatak á viðskiptavinunum í líki ófreskju sem heitir verðtrygging lána, þannig að fólkið ber alla áhættu af stöðugri óstjórn peningamála.

Hugsum okkur að sömu óvitarnir og börn þeirra haldi áfram að stjórna íslenska hagkerfinu og raunvextir húsnæðislána verði að meðaltali 12% næstu 70 árin. Við þær aðstæður væri varla ráðlegt að taka lengra lán en til 20 ára.

Lán upp á 20.000.000 kr. á 12% vöxtum:

• 20 ára lán, 220.217 kr. á mánuði (240 greiðslur). Samtals 58.852.080 kr.
• 70 ára lán, 200.047 kr. á mánuði (840 greiðslur). Samtals 168.039.480 kr.

Ef þessi lán eru verðtryggð þá er hægt að spila með mánaðalega greiðslubyrði, en hún bætist þá bara við höfuðstólinn og læðist með tímanum inn í greiðslurnar. Lokatalan er þó alltaf sú sama og öll lán sem fara yfir 30 ár í venjulegu þjóðfélagi og yfir 20 á Íslandi eru því ekkert nema þjófnaður. Málið er ekki flóknara en það.

Verðtryggingin er böl

Hagkerfi sem leyfir verðtryggingu lána getur ekki talist frjálst eða á nokkurn hátt eðlilegt. Eins og alltaf þegar menn búa til annarlegar lausnir þá láta slæmar afleiðingar ekki á sér standa.

Verðtryggingin átti stóran þátt í að fasteignaverð hækkaði allt of ört árum saman. Verðtryggingin gerði bankakerfinu kleift að spila með gengi íslensku krónunnar fyrr á þessu ári. Þetta glæpsamlega hringl með krónuna gróf undan trausti landsins á erlendum peningamörkuðum og átti sinn þátt í að kerfið loks hrundi.

Þegar fólk í öðrum löndum kaupir sér þak yfir höfuðið—og við skulum gleyma þessu stutta tímabili taumlausra lána sem setti kerfið víða á hausinn—þá ráða mánaðartekjurnar algjörlega ferðinni þegar boðið er í eignirnar. Ef eyðslutekjur hjóna (eftir skatta) eru 400.000 á mánuði þá er algeng regla að gera ráð fyrir að þau geti endurborgað lán sem ber 120.000 mánaðargreiðslur (30% ráðstöfunartekna). Það er lán upp á um 20 milljónir á 6% föstum vöxtum til 30 ára. Ef vextir hækka upp í 8% þá lækkar lánshæfni þeirra hjóna niður í 16,4 milljónir, þannig að við sjáum innbyggt viðnám gegn okurvöxtum. Eftirspurn eftir lánum dregst strax saman ef kostnaðurinn kemur strax fram.

Verðtrygging lána lækkar mánaðargreiðslurnar óeðlilega vegna þess að verðbólgan—sem aðrar þjóðir reikna beint inn í föst lán með hærri prósentu—bætist við höfuðstólinn og er því ekki eðlilegur hluti greiðslubyrðarinnar. Fólk býður því hærri upphæðir í húsnæðið en það raunverulega getur borgað. Timburmennirnir hlaðast bara upp á hinum endanum. Verðtryggingin hélt sennilega verði íbúðarhúsnæðis 10–15% of háu árum saman.

Verðtryggingin er líka siðlaus. Hvernig stenst það í frjálsu hagkerfi þar sem tveir aðilar semja að aðeins annar þeirra, lántakandi, taki á sig alla áhættu vegna verðbólgu og óstjórnar í framtíðinni? Og það leiðir okkur að öðru hrikalegu óréttlæti.

Bankakerfið gat leikið sér að því að fella gengið hvað eftir annað vegna þess að flest innlend útlán þeirra voru verðtryggð. Verðbólgan æddi náttúrulega upp með lækkandi gengi en þeim stóð nákvæmlega á sama. Bankakerfið hefði ekki grætt neitt á gengisfellingum ef útistandandi lán þeirra hefðu rýrnað um leið. Kerfið hefur sem sagt rétt til þess að græða á báðum endum.

Verðtryggingin er byggð á röngum forsendum vegna þess að hún kemur í veg fyrir að framboð og eftirspurn lækki eða hækki vexti þegar það á að gerast. Hún felur raunverulegan kostnað og eykur greiðslubyrðina þegar spurt er að leikslokum. Þetta er auglýst sem eitthvað gustukaverk en þjónar aðeins okurlánurum.

[beta (IP-tala skráð) 20.12.2008 kl. 15:51]

Heimild: vald.org